و به این صبح قسم! ک پر از یاد توأم...

به برکت شبکه های اجتماعی امروزه همه ادیب و سخنور شده اند و حتی کسانی که به کل با ادبیات و هنر بیگانه اند و کتاب نمی خوانند نیز انواع پست های ادبی را بی آن که بدانند محتوایش چیست و اصلا حاوی چه معناییست دیوانه وار کپی و فوروارد می کنند . البته این که شخصی بخواهد با مسائل فرهنگی کلاس بگذارد خود ستودنیست حداقل یک گام جلوتر از کسی است که می خواهد با ثروت یا اتوموبیل و دیگر داشته هایش فخر بفروشد !

مسئله اصلا این ها نیست که چه چیزی را می فرستید و به چه چیزی اعتقاد دارید مسئله این است که چیزی را که می فرستید می فهمید؟!
 پدیده جعل نوشته ها و اندیشه ها در فضای مجازی این روزها از قبل بیشتر شده گوشیت را باز می کنی و پیام هایت را چک می کنی :این متن آرامش خاصی را می دهد

اگر خواستی چیزی را قایم کنی لای کتاب بگذار این مردم کتاب نمی خوانند! احمدشاملو

آخه دوست عزیز تو که اصلا نمی دونی شاملو کی هست کارگردان سینماست یا نماینده مجلس چرا اسمشو اون زیر گذاشتی؟ شاید یه آدم بیچاره ای باشه به جرم گفتن همین نوشته دستگیرش کنن!

کلا ما تو این مملکت سرجمع ده نفر رو داریم که بار ادبیات و آرامش بخشیدن رو به دوش می کشند کورش و حافظ و سعدی و شاملو و خسرو شکیبایی و حسین پناهی و شریعتی اون سه تای دیگه رو خودتون می دونید!

البته دوستان یه کم پیشروی کردند و نویسندگان خارجی رو هم به جمع گویندگان این جملات حکیمانه اضافه کرده اند . و من هنوز نمی دانم چه اصراریست که ما این همه جمله حکیمانه بشنویم پدرجان این بچه ها کنده درخت را هم بیاوری می شکنند بی خیال نصیحت شو! آقا شما امروز را نبینید که این همه پی دی اف دست به دست می چرخد تا چند سال پیش ما اگر دنبال کتابی می گشتیم یک ماه مغازه به مغازه آرشیو به آرشیو جستجو می کردیم با کلی هزینه و منت می خریدیم و می خواندیم و با تک تک جملاتش در خلسه می رفتیم و با شادی قهرمان داستان می خندیدیم و با غم هایش می گریستیم آخرش هم با هیجان تمام اون کتاب رو به عزیزترین هامون هدیه می دادیم که با ما تو لذتش شریک بشن حالا شما از یک کتاب 500 صفحه ای یه جمله درآوردی و اونو به یه آدم دیگه منتسب می کنی یعنی هم لذت خواندن رو می گیری هم ادبیات رو در نازلترین سطح خودش معرفی می کنی و تازه همون جمله رو هم درست نمی نویسی یعنی یه نویسنده بدبختی سال ها نشسته زور زده فکر کرده کاغذ سیاه کرده دوباره نوشته ادیت کرده به چند نفر نشون داده دنبال ده تا ناشر گشته از 9 تا جواب رد شنیده آخری بعد از چند سال کتابشو چاپ کرده بعدش منتقدا بهش حمله کردن تا عقده های ادیپ یارو رو روانکاوی کردن و پدرشو درآوردن بعد از سال ها چند نفر دیگه اومدن کارهای یارو رو بررسی کردن دیدن نه بابا این چقدر حرف واسه گفتن داشته بعد از سرشاخ شدن با ملت و ناشر و منتقد و حکومت و ... یه جایزه ای تو بهترین حالتش نوبل به طرف می دن اونوقت یه لمپن احمق واسه اثبات فرهیختگی خودش هی جمله ها رو بر می داره و با عکس های شمع و گل و پروانه یه ملت اماله می کنه و اسمشو می ذاره ترویج فرهنگ!

اما همه این ها در جهت فرهیتگی نیست بالعکس در جهت  عقب ماندگی فرهنگ و فخر فروشیست این که ما می خواهیم از هر چیزی معنای مثبت را برداشت کنیم و عقاید خودمان را در آن جستجو کنیم کاری احمقانه است چه بسا نویسندگانی که اصلا با مثبت اندیشی و مذهب بیگانه بوده اند و ما امروز اندیشه هایی را به آنها نسبت می دهیم که  حقیقت ندارد ریشه تمام این ناهنجاری ها در مینی مالیسم فضای مجازیست این که همه ما جنون آگاهی گرفته ایم اما  این آگاهی را در کجا می جوییم در شبکه های اجتماعی که فضای خلاصه ای دارند مفاهیمی چون عشق ، فلسفه  تحلیل های سیاسی و اجتماعی خود یک دنیا مطلبند و نمی توان آن ها را در قالب یک جمله تعریف کرد و باید کتاب خواند تفکر کرد و تفکرات را به چالش گذاشت تا نتیجه حاصل شود از هر صفحه ای که عکسنوشته می گذارد یا دو خطی را از کسی می گذارد فرار کنید این صفحات دشمن اندیشه اند بخوانید بحث کنید و ذهن را به چالش بکشید .

 

 محسن الوان ساز