} تا غمت خار گلوست... گلوبند چرا؟ :: به نام زن

به نام زن

" دارمــــش دوســــت "

به نام زن

" دارمــــش دوســــت "

به نام زن

ای شعر ای طلسم سیاهی که سرنوشت
عمر مرا به رشته جادویی تو بست
گفتم تو را رها کنم و زندگی کنم
اما چه توبه ها که در این آرزو شکست




می نویسم تا عشق یاد قلبم بماند...
در این ژرفای دل کندن ها ، عادت ها و هوس ها..

تا غمت خار گلوست... گلوبند چرا؟

حالا که روى مریخ آب پیدا شده،
کاش مریخ را مثل زمین به گند نکشند؛
خیلى خوشگل، دو تا آدم حسابى را ببرند آن‌جا که بشوند آدم و حواى مریخ..
ترجیحا معمار باشند..
و فرزندانى تربیت کنند که یک‌دیگر را به جاى کشتن، ببخشند..
دو نفرى که موسیقى بدانند و به برابرى جنسیتى معتقد باشند....
دو نفر که بى خوردن سیب، بى آن که نفرین شوند و نفرین‌شان پشت سر هزاران نسل بماند،
مثل آدم بروند زندگى عاشقانه‌شان را شروع کنند و مریخى بسازند که کبوترهایش پیدا باشد و کم‌ترین سرودش بوسه....


مریم طهماسبی 

  • ۹۴/۱۲/۱۹
  • Silent ...
تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.